نیازهای روزافزون مردم به آموزش ، عدم دسترسی آنها به مراکز آموزشی ، کمبود امکانات اقتصادی ، کمبود اموزشگران مجرب و هزینه های زیادی که صرف آموزش می شود ، متخصصان را بر آن داشت تا با کمک فناوری های اطلاعات ، روش های جدیدی برای اموزش ابداع نمایند که هم اقتصادی و هم با کیفیت باشد و هم بتوان با استفاده از آن به طور همزمانت جمعیت کثیزی از فراگیران را تحت آموزش قرارداد. امروزه مفهوم سواد ، دیگر توان خواندن و نوشتن نیست. به قول الوین تافلر در قرن بیست و یکم ، بیسوادان آنهایی نیستند که نمی توانند بخوانند یا بنویسند ف بلکه کسانی هستند که نمی توانند یاد بگیرند و بازآموزی کنند.
تحولات سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات در دهه اخیر ، جهان را با یک بی ثباتی به تعبیر جدید و نیاز همه گیر به بازآموزی و یادگیری مواجه ساخته است . اقدام به صدور گواهینامه بین المللی کاربری رایانهع یکی از اقدامات جهانی در زمینه بازآموزی است .
روش های سنتی آموزش ، دیگر پاسخگوی این حجم عظیم تقاضا برای آموزش نیست. نهضت سوادآموزی الکترونیکی به جای سواد اموزی متعارف ، به عنوان یک راهکار برای گذر به جامعه اطلاعاتی مطرح شده است ، با این تفاوت که اجرای آن به جای بیسوادان جامعه ، در میان باسوادترین اقشار باشد.
طبیعی است که نظام آموزش کشور ، نخستین مکان اجرایی آن خواهد بود. گری بکر برنده جایزه نوبل می گوید که سرمایه انسانی ۷۰ درصد سرمایه مملکت است. او ثابت کرد که سرمایه گذاری روی مردم کشور ، بسیار پر سود است. مبنای اقتصاد مملکت در دانش ، مهارت ها و قابلیت های بالقوه مردم است و باید برای ان ارزش قائل شد. کشور ایران از نظر جمعیتی ، جوان ترین کشور جهان محسوب می شود که ۷۰ درصد جمعیت آن زیر ۳۰ سال سن دارند. از سوی دیگر تمایل جوانان به ادامه تحصیلات دانشگاهی افزایش یافته است و با نظام آموزش کنونی ، تنها ۲۵ درد از داوطلبان ، امکان ورود به دانشگاه را پیدا می کنند.
این مساله با توجه به تحولات اخیر جهانی و ورود به عصر اطلاعات که در آن ، دانش بالاترین ارزش افزوده را ایجاد می کند ، ما را با چالش اساسی مواجه ساخته که تنها با بهره گیری از اموزش الکترونیکی می توان بر آن فائق آمد . به طور کلی هدف اموزش الکترونیکی فراهم نمودن امکان دسترسی یکسان ، رایگان و جستجوپذیر در دوره های درسی و ایجاد فضای اموزشی یکنواخت برای اقشار مختلف در هر نقطه و بهینه سازی شیوه های ارائه مطالب درسی به منظور یادگیری عمیق تر و جدی تر است. در چنین فضای اموزشی بر خلاف آموزش سنتی ، افراد به اندازه توانایی خود از موضوعات بهره مند می گردند .
پیشینه آموزش الکترونیکی در جهان
آموزش غیرحضوری در دهه اول سال ۱۷۰۰ میلادی آغاز شد و هنوز هم در نقاط مختلف دنیا از این شیوه آموزش برای تحصیل استفاده می شود . بهره گیری از فناوری در امر آموزش از اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی و آموزش مجازی از سال ۱۹۹۵ شروع شده است .
الف) موج اول (۱۹۹۹-۱۹۹۴) : با ضهور پست الکترونیکی ، مرورگرهای وب ، html و مدیاپلیر و … چهره آموزش مبتنی بر چند رسانه ای ها تغییرات زیادی پیدا کرد. اساسا این نوع آموزش با کمک ابزارهایی چون پست الکترونیکی و اینترنت ، و به صورت آموزش مبتنی بر رایانه و آموزش مبتنی بر وب ، با کیفیت پایین و به صورت متناوب انجام می گرفت.
ب) موج دوم : (۲۰۰۵-۲۰۰۰) : فناوری های چون جاوا ، کاربردهای وسیع انواع شبکه ها ، خطوط مخابراتی با پهنای باند وسیع ، طراحی وب سایت های پیشرفته و… انقلابی در صنعت آموزش به وجود اورد و آموزش تحت وب را به آموزش واقعی بسیار نزدیک ساخت . ارائه محتوای دوره در محیط های آموزشی چند بعدی و ارائه خدمات پیشرفته و باکیفیت به فراگیران و همچنین تعریف و ارائه استانداردهای آموزش الکترونیکی از ویژگی های این دوره به شمار می آیند.
یکی از دانشگاههای پیشگام در آموزش الکترونیکی دانشگاه MIT است که در سال ۲۰۰۱ اعلام کرد قصد دارد محتوای دروس بعضی کلاس های خود را به صورت آزمایشی روی اینترنت قرار دهد . جامعه علمی جهانی از این تصمیم بهت زده شد. مجریان این طرح ، با هدف افزایش مهارت دانش اموختگان و برای تبادل اطلاعات و بهبود روش های تدریس در دانشگاههای سراسر جهان ، طرح را اجرا کردند. اما برای اکثر مراکز آموزشی تعجب آور بود که دانشگاهی با چنین موقعیتی که معمولا تمام فرصت های تحصیلی درآن ، از سال قبل رزرو شده و بابت هر دانشجو سالانه ۴۱۰۰۰ دلار شهریه دریافت می کند ، چه احتیاجی با انتشار مطالب کلاس های درسی خود بر روی اینترنت دارد.
“آن مار گوییس” یکی از مدیران ارشد دوره های آموزش مجازی دانشگاه MIT می گوید: هدف اصلی ما مبارزه با انحصار علم در سراسر جهان بوده است. در حال حاضر تنها کسانی که بتوانند مبالغ هنگفتی را هزینه کنند به منابع علمی دسترسی کامل دارند و این وضعیت باید روزی اصلاح شود . خواندن این دروس منجر به گرفتن مدرک MIT تمی شود ، ولی برای افراد علاقنمد و طالب علم ، بسیار مفید است . مطالب درسی که شامل امتحانات ، جزوات اموزشی و منابع دیگر است ، به صورت فایل های PDF در سایت دانشگاه MIT قرارگرفته اند . نکته جالب اینکه اجازه ترجمه مطالب به زبان های مختلف در سراسر جهان داده شده ات . در سال گذشته بر اساس آمارهای منتشره ، کانادایی ها با بیش از ۵/۳ میلیون مراجعه ، بزرگترین جامعه مخاطبین دوره های MIT بودند. این دانشگاه طرح آموزش الکترونیکی خود را به نام OCW از سال ۲۰۰۲ رسما اجرا کرد ( همان منبع)
فناوری موجود در آموزش الکترونیکی
آموزش الکترونیکی در برگیرنده یک مجموعه تکنولوژی هایی است که در ذیل به آن می پردازیم :
۱- نرم افزارهای کاربردی عمومی : شامل Word ، پایگاه داده ها ، صفحات گسترده ، تحلیل های اماری کمی و کیفی
۲- تکنولوژی های ارائه : شامل Powerpoint ، پروژکتورهای دیجیتالی و وایت بردهای تعاملی
۳- کنفرانس های رسانه ای کامپیوتر : شامل ایمیل ، بردهای مباحثه ، ابزارهای چت ، فعالیت های مشارکتی و بولتین بورد
۴- چند رسانه ای ها: سبک ها و ترجیحات یادگیرندگان را مورد توجه قرار می دهد که شامل متن ، تصویر ، عکس ، انیکیشن ، فیلم ، ویدئو و صدا است
۵- سنجش به کمک رایانه که برای تست های عینی و ارائه بازخورد فوری مناسب می باشند .
۶- یادگیری به کمک و بر مبنای رایانه : کاربرد رایانه یادگیری را حمایت می کند و بیشترین استفاده برای آموزش های الکترونیکی است که می تواتند متن ، انیمیشن ها ، صدا و ویدئو و آزمون ها و بازخورد را با هم در یک ساختار جدید ترکیب کند .
۷- کنفرانس های صوتی و تصویری که از طریق خطوط تلفن وب کنفرانس ها برگزار می شود همچنین نشست های شبکه ای این امکان را فراهم می کند که به طور همزمان ، کنفرانس ، تدوین متون ، ارتباط از طریق چت و غیره برقرار شود .
۸- فرایندهای صوتی و تصویری ارائه شده از طریق وب که موجب فراهم سازی مسائلی که نمایش آن مشکل است ، می شود.
۹- شبیه سازی و مدل ها که تمرین های کاربردی و مربوط به زندگی واقعی در یک محیط امن را فراهم می سازد .
۱۰- بازی ها و دنیا های کوچک که دانش اموزان را قادر می سازد در طول تجربیات خود در بازی ها یاد بگیرند که مانند یک شبیه سازی در یک محیط خاص است که سناریوی آن نوشته شده است .
۱۱- ابزارهای تصویرگری : ارائه داده ها در یک مجموعه تصویری
هر کدام از این فناوری ها به صورت جدا به کار می روند و اگر با هم هم به کار روند قوت واقعی آموزش الکترونیک را نشان می دهند ( لیتلجان وهیگین ، ۲۰۰۳)
انواع آموزش الکترونیکی
در یک تقسیم بندی کلان می توان آموزش الکترونیکی را در دو سطح بیان داشت :
الف ) آموزش الکترونیکی به صورت online (Network Based Learning)
ب ) آموزش الکترونیکی به صورت Offline (Training CD & e-book)
الف ) آموزش به صورت Online :
به کلیه برنامه ها و فعالیت ها و خدمات آموزشی که از طریق شبکه وب به صورت Online ( همیشه در دسترس) یار وی خط بودن بی وقفه ارائه می گردد ، آموزش Online می گویند.
به عبارت دیگر آموزش Online به آن دسته از آموزش های از راه دور گفته می شود که به وسیله مجموعه وسیعی از نرم افزارهای کاربردی و روش های آموزش های مبتنی بر فناوری و شامل آموزش های رایانه ای ، وب ، اینترنت و همچنین مدرسه ، کلاس و دانشگاه مجازی می باشد .
ب) یادگیری به صورت Offline :
بخشی از آموزش های الکترونیکی که بدون استفاده از شبکه وب و با تولید سی دی های آموزشی انجام می گیرد آموزش Offline گویند. از ویژگی های آموزش Offline آموزش خودکار یا خودآموز بودن بدون ارتباط مستمر با معلم ، محدودیت دسترسی به منابع ری و عدم بهره مندی از امکاناتی همچون چت کردن (teleconference) می باشد.
آموزش Offline در دوسطح انجام می گیرد.
الف) سطح آموزش عمومی
ب) سطح آموزش اختصاصی ( عبادی ۱۳۸۳)
موانع توسعه آموزش الکترونیک
مشکلات کشورهای در حال توسعه در زمینه ICT
۱- ضعف زیرساخت های ICT
کمبود رایانه و زیرساخت های مخابراتی از مشکلات کلیدی قابل ملاحظه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه است .
۲- دسترسی به کالاها و خدمات مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات :
با وجود تغییرات سریع در فناوری اطلاعات و ارتباطات ، رقابتی بودن بازار و پیشرفتهای شگرف در این زمینه ، رایانه ها و دیگر ابزار فناوری مزبور با قیمت مطلوبی به دست کاربران نمی رسد و از طرف دیگر ، پشتیبانی در این زمینه مطلوب نیست .
۳- انحصار درشبکه های مخابراتی :
در دغلب کشورهای آسیایی اقیانوسیه ، بخش مخابرات و خدمات مربوط در انحصار دولت است و بخش ناچیزی از آن همچون ارائه دهندگان خدمات اینترنتی که خصوصی شده اند ، از کیفیت چندانی برخوردار نیستند.
۴- عدم یکپارچگی بین واحدهای دولتی در زمینه بهره گیری در زمینه ICT
۵- کارفرمایی بخش دولتی
۶- نامطلوب بودن ساختار و سبک مدیریتی
بسیاری از شکست ها در توسعه و بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات ناشی از طرح ریزی و مدیریت ضعف و نه فقدان منابع است . مدیریت طرح های فناوری اطلاعات و ارتباطات به دلیل ساختارهای سلسله مراتب شدید موجود در سازمان ها با مشکلاتی همراه است و در این شرایط زمینه برای بروز ایده های خلاقانه و مبتکرانه هموار نیست . سیاست گذاری های ملی باید بر اهمیت استفاده مدیران ارشد و اجرایی از فناوری اطلاعات و ارتباطات تاکید ورزندو آنان را در زمینه عملکردشان در حوزه فناوری مزبور پاسخگو بدانند.
۷- کوشش طاقت فرسای دولت ها برای تهیه سرمایه لازم برای ارائه خدمات عمومی ابتدایی بودجه دولت ها ناچیز است و بر این اساس ، توسعه فناوری اطلاعات و اذرتباطات در اولویت های بعد ی قرار می گیرد . این دولت ها باید به نحوی به توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات بپردازند که به سرعت ، اثرات خود را در کاهش هزینه های عمومی نشان دهد و در کنار ان ، خود منبعی برای ایجاد ارزش افزوده باشد .
۸- ضریب پایین نفوذ اینترنت
نه تنها در این کشورها اینترنت از نفوذ چندانی برخوردار نیست ، بلکه فرهنگ استفاده از اینترنت برای جمع اوری و تسهیم دانش و اطلاعات به درستی جانیفتاده است . اینترنت به دلائل مختلف که از جمله آنها می توان به محدوده های کوچک زبانی ، فرهنگی و فعالیت شرکت ها و موسسات اشاره کرد ، نقش تعیین کننده ای در کسب و کار ندارد.
۹- مشکلات دولت ها در بهره گیری از کارکنان زبده در عرصه ICT
کمبود نیروی کار متخصص در کشورهای در حال توسعه از مهم ترین محدودیت های بهره گیری بهینه از فناوری اطلاعات و ارتباطات به شمار می رود . بسیاری از این متخصصان فقط در زمینه بکارگیری یا تامین و پشتیبانی ابزار فناوری مزبور فعالیت دارند و درصد ناچیزی در زمینه توسعه آن مشغول هستند. کشورهای در حال توسعه باید در مقیاس وسیعی به تربیت افراد متخصص و زبده در عرصه فناوری اطلاعات و ارتباطات بپردازند. ( سایت آی تی آنالیز ، ۸۶)
موانع اشاعه بکارگیری فناوری اطلاعات
به طور کلی موانع مختلفی بر سر اشاعه تکنولوژی اطلاعات ، هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای صنعتی وجود دارند که موجب کندی روند رشد و توسعه تکنولوژی های اطلاعات می گردند.
– اولین مانع فقدان زیرساخت های فنی و حمایتی است : تکنولوژی اطالعات دارای یک مشخصه ذاتی است که موجب می گردد فرایند اشاعه آن از حساسیت زیادی برخوردار باشد و ان جنبه استفاده و بکارگیری ان در مسائل مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی است لذا ، این تکنولوژی اغلب در کشورهای با اقتصاد پیشرفته و نظام های اجتماعی سیاسی و فرهنگی توسعه یافته و دارای نظام های توزیع انرژی قابل اطمینان هستند. همچنین ، این تکنولوژی وابستگی شدیدی به تکنولوژی های ارتباطات راه دور مثل تلفن و تلفاکس دارد. این سیستم ها می توانند زمینه های استفاده و مبادی ورود به بهره گیری از تکنولوژ های اطلاعات را هم در سطح محلی و هم در سطح جهانی فراهم نمایند.
– دومین مانع این است که اشاعه تکنولوژی اطلاعات نیاز به مهارت هایی برای سیستم های عملیاتی متکی بر این تکنولوژی دارد. مثل استفاده از این سیستم ها در بیمارستان ها ، مراکز تشخیصی بیماری ، ماشین ها در کارگاه های صنعتی ، سیستم های رزرو بلیط و بسیاری از برنامه ها.
بنابراین در کشورهایی که مهرت های لازم برای بکارگیری این سیستم ها وجود ندارد و یا از سوی افراد و سازمان ها ، مقاومت هایی دربرابر تغییرات نشان داده می شود، اشاعه فناوری اطلاعات به کندی صورت می گیرد .
– یکی از عوامل کلیدی کند کننده اشاعه تکنولوژی اطلاعات ، فقدان آگاهی از منابع بالقوه تکنولوژی اطلاعات است . شاید مانع عمده بر سر راه اشاعه تکنولوژی اطلاعات ظرفیت و توانایی واحدهای سازمانی در جذب این تکنولوژی های جدید باشد . کشورهای در حال توسعه عمدتا با دو مشکل در رشد تکنولوژی اطلاعات مواجهند یکی فقدان بازار اقتصادی و ضعف زیرساخت ها و دیگری فقدان یک درک درست از توانایی های تکنولوژی اطلاعات که هر دو ، رشد و توسعه تکنولوژی اطلاعات را کند می کنند. برخی از مسائل و مشکلات دیگر در ارتباط با تکنولوژی اطلاعات عبارتند از :
– تکنولوژی اطلاعات به سرعت تغییر می کند و تقاضا برای آن بسیار زیاد است
– درک تاثیر تکنولوژی اطلاعات بر اقتصاد امری مشکل و پیچیده است .
– توسعه ان پیچیده و مشکل است .
– الزام و تعهد نیاز به تکنولوژی اطلاعات موجب بحران در منابع انسانی و بالطبع آن موجب بحران در روند فعالیت های اقتصادی خواهد شد.
موانع راهبردی ؛ چالش های کلیدی در ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش
با اینکه دروس ارزشمند ممکن است از طریق بهترین تجربیات در سراسر جهان آموخته شوند ، هیچ فرمولی برای تعیین بهتیرن سطح ادغام فناوری اطلاعات و ارتبالطزات در سیستم آموزشی و جود ندارد. مهمترین چالش هایی که سیاست گذاران ، برنامه ریزان ، مدیران ، مربیان و دیگر دست اندرکاران باید در نظر بگیرند عبارتند از : خط مشی های جامع آموزشی و برنامه ریزی ، زیرساخت ها ، زبان و ظرفیت سازی و امور مالی است .
خط مشی و برنامه ریزی آموزشی برای رسیدن به ارتقا و اصلاح آموزش از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات بایستی اهداف صریح و روشن ، خطوط راهنما ، بسیج منابع مورد نیاز و الزامات سیاسی در همه سطوح برای فهم هدف اولیه ، مد نظر قرار گیرند . بعضی از عناصر ضروری برنامه ریزی برای فناوری اطلاعات و ارتباطات در زیر فهرست شده است :
۱- یک دلیل درست از وضعیت فعلی سیستم آموزشی ؛ تاثیرات فناوری اطلاعات و ارتباطات باید به عنوان ترتیب و روش های نهادینه جاری در نظر گرفته شود ، خصوصا آنهایی که فناوری اطلاعات و ارتباطات را به جلو می رانند ، و موانع آن باید شناسایی شوند ، همچنین آنهایی که مربوط به برنامه آموزشی و فنی تربیت هستند ، زیرساخت ها ، ظرفیت سازی ، زبان و محتوا و امور مالی .
۲- تععین اهداف آموزشی در سطوح مختلف آموزش و پرورش ، همچنین وجوه مختلف کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات که می توانند به بهترین وضع در تعیین این اهداف به کار روند . سیاست گذاران باید درک و فهم پتانسیل فناوری اطلاعات و ارتباطات های مختلف در زمانی که برای مفاهیم و اهداف مختلف به کار می روند را داشته باشد . همچنین همانند بهترین تجربیات در سراسر جهان ، درباره تقدم نیازهای آموزشی و مالی و ظرفیت منابع انسانی و تنگناهای موجود در کشور هشیار باشند و اینکخ چگونه این تجربیات می تواند برای نیازهای خاص کشور اقتباس شوند .
۳- شناسایی دست اندرکاران و هماهنگی اقدامات در میان گروههای ذینفع مختلف
۴- هدایت مدل برگزدیه مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات ، حتی بایستی مدل ها با بهترین طرح و یا آنهایی که ثابت شده می توانند در دیگر زمینه ها به کار روند ، در یک مقیاس کوچک امتحان شوند. چنین هدایت هایی برای شناسایی ، تصحیح ، قابلیت اجرا و غیره ضروری هستند .
۵- شناسایی منابع مالی موجود و تمهید استراتژی هایی برای تولید منابع مالی جهت تقویت کامل فناوری اطلاعات و ارتباطات در دراز مدت .
چالش های زیر ساختاری در آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات قبل از اینکه هر برنامه مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات به اجرا در آید یک زیر ساخت تکنولوژی آموزشی کشور در بالای زیر ساخت اطلاعات و ارتباطات از راه دور قرار می گیرد. سیاست گذاران و برنامه ریزان باید به دقت موارد زیر را در نظر بگیرند .
• در اولین مرحله آیا اطاق ها و ساختمان های مناسب برای جادادن فناوری وجود دارد در کشورهایی که ساختمان مدارس آنها خیلی قدیمی است ، یک تعمیر گسترده برای اطمینان از سیستم های سیم کشی برق ساختمان ، سرمایش و گرمایش ، تهویه مناسب و ایمنی ، لازم است .
• موارد دیگر وجود برق و تلفن است . در کشورهای در حال توسعه ، مناطق وسیعی هنوز فاقد برق مناسب بوده و نزدیک ترین ایستگاه تلفن از آنها چندین مایل فاصله دارند. در بعضی کشورهای آفریقایی از فناوری بی سیم استفاده می شود هر چند رویکرد گرانی است ولی سایر کشورهای در حال توسعه با ارتباطات راه دور ضعیف می توانند این راه حل را امتحان کنند.
• سیاستگذاران باید همچنین حضور انواع مختلف فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشورها را به طور عام در سیستم آموزشی در همه سطوح به وطر خاص ، مورد بررسی قرار دهند . مثلا یک نیاز اولیه در آموزش مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات با استفاده از کامپیوتر دسترسی به کامپیوتر و سرویس های اینترنتی در سطح جامعه ، به خصوص مدارس و خانواده هاست. در مجموع ، کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش باید پیرو کاربرد آن در جامعه باشد ، نه اینکه آن را هدایت کند به این ترتیب باید در سرتاسر سیستم آموزشی برای موفقیت یکپارچگی فناوری اطلاعات و ارتباطات تلاش هایی در جهت ظرفیت سازی صورت گیرد.
شکاف دیجیتالی یک مانع
شکاف دیجیتالی یک واقعیت است. تقریبا ۹۰ درصد کاربران اینترنت در کشورهای توسعه یافته هستند که روی هم رفته ۱۶ درصد جمعیت جهانی را تشکیل می دهند. آفریقا و کشورهای عربی فقط ۱ درصد جمع کاربران اینترنت جهان را دارند . این ارقام گویای این واقعیت است که بخش بزرگی از جمعیت جهان از پیشرفت فناوری دور مانده است و هنوز در عصر پیش از جامعه اطلاعاتی زندگی می کنند. کشورهای در حال توسعه نمی توانند این واقعیت را نادیده بگیرند ، هیچ گزینه ای جز آنکه سطح آموزش جوامع خود را ارتقا دهند ، وجود ندارد. (ربیع ؛ ۱۳۸۳ صفحه ۳۶) شکاف دیجیتالی به معنی دسترسی و عدم دسترسی به رایانه و اینترنت می باشد و یکی از شاخص های اندازه گیری توسعه اجتماعی و نابرابری های اقتصادی است . سهم فناوری اطلاعات و ارتباطات در پشتیبانی از توسعه متعدد بوده تا حدودی که در تمام بخش های زندگی روزانه ما اثر گذاشته است . شکاف دیجیتالی یک شکاف وشیعی است که فقیر و غنی را از هم جدا می کند. فناوری اطلاعات و ارتباطات این توانایی را دارد تا با توسعه مناسب این شکاف را محدود سازد. جامعه اطلاعاتی باید آموزش و پرورش را مورد توجه خود قرار دهد. آموزش و خلاقیت پیوندی از آفرینندگی دانش و انتشار ارتباطات هستند.
آموزش و پرورش برای فناوری اطلاعات و ارتباطات ضروری است که دانش محلی را با استفاده از فناوری جدید ارتقا دهد ، چند رسانه های جدید و دانش بومی را یکپارچه فناوری اطلاعات و ارتباطات برای آموزش و پرورش لازم است که مطابق با توسعه اطلاعات و دانش جامعه باشد.
به طور کلی کاربرد کامپیوتر در آموزش و پرورش را می توان به سه بخش عمده زیر تقسیم کرد :
۱- مدیریت و برنامه ریزی : عمده ترین کاربرد کامپیوتر در برنامه ریزی آموزشی تهیه جدول زمانی ساعات تدریس مدرسین مختلف ، آزمایشگاهها و سایر برنامه های آموزشی و پرورشی است . با استفاده از امکانات محاسباتی کامپیوتر ، می توان با هدف کمک کردن زمان تلف شده مدرسین درس های کلیدی (درس هایی که معمولا از نظر تعداد مدرس دارای کمبود است ) یا هدف های دیگر مانند کاهش هزینه حمل و نقل دانش اموزان و … به یک برنامه ریزی بهینه آموزشی دست یافت .
۲- پردازش اطلاعات : پردازش اطلاعات یکی از موارد اداری کاربردی کامپیوتر در آموزش و پرورش است . این زمینه کاربرد گرچه با جنبه آموزشی تعلیم و تربیت در ارتباط نیست ولی به طور غیر مستقیم تاثیر قابل ملاحظه ای در بالا بردن کیفیت آموزشی دارد. در صورت استفاده از کامپیوتر در پردازش اطلاعات می توان با سرعت و دقت زیاد به سابقه تحصیلی دانش اموزان (و گاهی مدرسین) مراجع مختلف علمی و آموزشی ، فهرست مطالب کتاب های مختلف در زمینه های مورد نظر و … دست یافته و در رابطه با افزایش کیفیت آموزشی مورد استفاده قرار داد.
۳- استفاده از کامپیوتر به عنوان یک وسیله کمک آموزشی :
در این رابطه می توان از امکانات محاسباتی ، مدلسازی ، منطق ، تصویری و حتی گاهی صوتی کامپیوتر به عنوان یک کمک وسیله آموزشی استفاده کرد. این جنبه استفاده از کامپیوتر طیف وسیعی دارد که می تواند از آموزش روابط ساده هندسی یا واژه های مختلف شروع شده تا رسم مدارهای الکترونیکی یا سازه های پیچیده در سطح دانشگاه ادامه یابد. (سمینار کاربد کامپیوتر در آموزش و پرورش)
برگرفته از سایت :http://www.gfairan.com/etechdetail.asp?ID=1205522282
